Mag ik jou iets vragen?

In de hoopvolle documentaire ‘Mag ik jou iets vragen?’ worden 14 hogescholen bezocht die ieder op hun eigen manier een antwoord zoeken op de vraag ‘Hoe zorgen we ervoor dat studenten zijn voorbereid op een wereld die steeds meer prangende vragen stelt?’.

Wat als we crises als klimaatverandering, biodiversiteitsverlies, toenemende sociale ongelijkheid en vluchtelingenstromen niet meer als problemen buiten onszelf zien, maar als een vraag van de wereld aan ons? Wat zou dat voor het economisch onderwijs betekenen?

Per jaar ronden meer dan dertigduizend HBO-studenten een economische opleiding af. Hoe zorgen we dat deze studenten zijn voorbereid op een wereld die steeds meer prangende vragen stelt?

In de hoopvolle documentaire ‘Mag ik jou iets vragen?’ worden 14 hogescholen bezocht die ieder op hun eigen manier een antwoord zoeken op die vraag. Studenten, docenten en onderzoekers deelden hun gedachten hierover.

Als rode draad in de documentaire neemt Kees Klomp, lector Betekeniseconomie bij Hogeschool Rotterdam, de kijker mee naar Gert Biesta die alles in pedagogisch perspectief plaatst.

Dit levert een bijzonder gesprek op over het belang van het aangaan van de realiteit en zo volwassen keuzes leren maken, tegenover de infantiele keuzes waartoe we constant verleid worden in onze samenleving. Hoe helpen we elkaar zonder te moraliseren? Hoe openen we de schooldeuren voor de wereld?

Kees, mogen we jou iets vragen? – 4 vragen over de film

Wat was de inspiratie achter het maken van de documentaire?

Door mijn onderzoekswerk als lector Betekeniseconomie bij Hogeschool Rotterdam kwam ik met steeds meer onderwijs-collega’s bij andere HBO’s in contact die met dezelfde zaken bezig waren als ik in Rotterdam.

Om deze beweging een boost te geven heb ook het initiatief genomen om de koppen bij elkaar te steken en met elkaar een gezamenlijk hoopgevend verhaal te vertellen. De kijker kan nu zien dat er op zo’n beetje alle hogescholen in Nederland gewerkt wordt aan het vernieuwen van het business-onderwijs.

Wat hoop je dat de kijker zal meenemen na het bekijken van de documentaire? Wat is de belangrijkste boodschap?

Ik hoop vooral op hoop. De film is bedoeld als een hoopvol hart onder de riem voor al die collega’s die zich met ziel en zaligheid inzetten voor duurzaamheid in het business-onderwijs.

Ik hoop dat deze mensen kracht kunnen putten uit elkaars inspanningen! Mijn belangrijkste boodschap is dat nieuw economisch denken en doen geen abstracte en toekomstige aangelegenheid is, maar iets wat al lang en breed concreet wordt onderwezen.

Wat was het meest uitdagende aspect van het produceren van deze documentaire? Hoe ga je te werk en waar loop je tegenaan?

De kwantiteit was een luxe-probleem. Omdat we zoveel mooie verschillende verhalen te vertellen hadden was het uitdagend om die allemaal bij elkaar te brengen in één overkoepelend verhaal; om geen filmisch los zand te creëren.

Door de introductie van Gert Biesta als expert en reflectieve rode draad in de film hebben Stefan de Graaff dit grotere subrectificatie-verhaal mijns inziens met succes weten te vertellen.

Heb je plannen voor toekomstige projecten die voortbouwen op de thema’s die in de documentaire worden behandeld?

Absoluut. Ik ben zeker van plan om volgende films te gaan maken. Film is wat mij betreft de meest impactvolle vorm om informatie te delen.

Omdat ik nu bij Hogeschool Windesheim werk als programmamanager AGENCY! En ik in die rol verantwoordelijk ben voor het persoonlijk-maatschappelijk engageren van onze studenten, denk ik dat dit het volgende onderwerp kan/zal zijn.

Misschien is het nog leuk om te vermelden dat er later dit jaar nog een On Purpose special komt waarin Gert Biesta de hoofdrol speelt. We willen het interview dat de ruggengraat van de film her-monteren in het On Purpose format en aanvullen met additioneel materiaal wat Stefan en ik onlangs hebben gefilmd bij een bijeenkomst met Gert en zo’n 100 onderwijs-mensen bij Windesheim